ÇAĞIMIZ
Zerre güven bırakmadı bugünde
Bilgi çağı yakın çağdan kof çıktı
Paso rahmet okuttu şu gidende
Dokunduğu sinelerden of çıktı
Orta çağın madrabazı bu gafil
Sömürüde garba oldu müdahil
Ağzını her açtığında dil değil
Bilincinin sürçtüğü bir gaf çıktı.
Sözler aciz garabeti tarifte
Yolsuzluktu, yasaklardı hedefte
İnsaf, vicdan, şefkat kaldı sınıfta
Yoksullara okkalı bir yuf çıktı.
İsyan ettik hortumlara, kıyağa
Şahit olduk öldüresi dayağa
Cümleleri kaldırdılar ayağa
Arkasından bir asılsız laf çıktı.
Bir zaman ki çürük ahlak mayası
Ne adabı kalmış ne de hayâsı
Günden güne belli oldu foyası
Marazında kuduran bir saf çıktı
Yokluk, kıtlık; hastalıklar geçer de
Lokman Hekim biçaredir bu derde
Hakikati haykıranlar içerde
Katillere, haydutlara af çıktı.
09.05.2020
Salih ERDEM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.