Dostların Dostuna Canı Dost Eder

Dostum vardýr dosta beni dost eder
Canýn kokusuyla caný mest eder.
Hakk’ýn huzurunda beni dest eder
Dostlarýn dostuna caný zal eder.

Gül baðýnda gülün bizi gül eder.
Yandýrýp narlara suzi dil eder
Hak ile konuþan bizi dil eder.
Dostlarýn dostuna bizi gül eder.

Ýçirip kevseri mestâne eder
Bandýrýp müskîre divâne eder
Þu aciz gönlümü meyhâne eder
Dostlarýn dostuna bâde gül eder.

Dostlar meclisinde bizden söz eder
O þuh iþmarýyla bize göz eder
Herdem körükleyip bizi köz eder
Dostlarýn dostuna bizi lâl eder

Biz KULLARIN her dem seni zikreder
Zikrinde hem daim seni fikreder
Kul Ahmed’in her dem seni zikreder
Zikrinde hem daim seni fikreder
Günahlarýmýzý bizim affeder
Dostlarýn dostuna bizi KUL eder.
Dostum günahýmý daim affeder
Dostlarýn dostuna beni KUL eder.



Dest= Âlî makam. Meclisin þerefli
yeri.
Zal=Deli (TDK)
Nar=Ateþ
Suzi dil= Gönül yanmasý.
Mestâne=Sarhoþcasýna. Sarhoþ bir
kimseye yakýþýr surette.
Müskîr= Sarhoþluk veren, þuuru
kaybettiren, aklý gideren ve keyf
veren madde.
Bâdegül=Gül renkli þarap
Ýþmar etmek=el, göz, kaþ ya da baþ iþaretiyle bir þey demek.
Lâl=Parlak kýrmýzýrenkte, billûrlaþmýþ, saydam deðerli bir taþ.(Burada taþýn rengi konu edinilmiþtir.)

Ahmet Kuloðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: