Ben Öyle güzel þiirler yazamam, Hep Boyunlarýnda Bir ip Beðenilmeme korkusuyla, Ya biri çekerse Diye Altýnda bir sandalye olmasa da, Bilemem Sebebi nedir Belki son nefesi vermek istemezler Aþkýma kavuþmadan Sevdama Öpücük kondurmadan,
Ben Öyle güzel þiirler yazamam, Ya Düþerlerse kuyuya Karanlýk zindana kucak açarsa Göz gözü Görmeyince, Ne fark eder Ha yetim ha öksüz Kursaðýnda kalmasý belki bir karý, Nerden bileceksin El bir daha Bir kalem tutamayýnca,
Ben Öyle güzel þiirler yazamam, Umutta çark etmiþ Kelimelerim Az Cümlelerim aciz, Sorarým kendime Suçu neydi Ki Hecelerin Kemiklerini sýzlatýrken, Hakkýmým olmamasý ayrý Bir vicdan azabý, Sevabýmdan günahým Daha çok iken,
Ben Öyle güzel þiirler yazamam, Kusuruma bakmýyacaksýnýz artýk Önünüze koyulanýn Ya tuzu az Yada hiç yok, Size tavsiyem Ýçeceksiniz Üstüne ya bir bardak su Veyahutta Uðramayacaksýnýz mýntýkama, Rüzgarlarýn esmediði Güneþ ha var ha yok, Onlar Arasa da Hala Gözlerinde Mavi gökyüzü/nü...
* Berlin, 15.05.2020 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.