Koyma ya Rab koyma bizi kötülerin elinde, Ne soran var ne arayan diyen yok ki halin ne, Erim erim eriyorum adým eller dilinde, Kimsesiz mi öleceðim zalim gurbet elinde.
Hasret kaldým sevdiðime kardeþ ana babaya, Senin sevdan saldý beni gurbet denen belaya, Kuþlar bile döndü gitti özlediði sýlaya, Ümitlerim hayallerim döndü çilehaneye.
Rahman’iyim gurbet elde içime gam doluyor, Gözümde yaþ kalpte umut hayallere dalýyor, Baþým iki avucumda saatlerce kalýyor, Kurtar beni yaradaným derman senden oluyor.
1988 Abdurrahman AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
ABDURRAHMANİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.