Kahır Azapları

//ay parlarken gece sessizliðim
derin vaveyladan, kahýr azaplarý çeker//




zamanýn bitmeyen günah çukurlarýnda
esen umut rüzgarlarý
kanatlý yüreðimin hüzün bulutlarýdýr
aþýlmaz daðlarýn yüce serhat’inden
bilinmeyen nice ufuklara b’akar...




bir þubat soðuðunun ayazý
içimde matemin olurken
prangalar vurulmuþ yarýnlarýmda
gök kuþaðýnýn bütün renklerinden
dermanýný arayan bir adam gibi
çakýl taþlarým da ayak izlerini arar...





ben asla ve asla þair olamadým
her ne kadar duygularým daðlarýn zirvesinde
bulutlarla yaslý yaslý aðlasa da
çocukluðumun boz bulanýk tozlu yollarý
beni hep gerilerde býrakýr...





gölgelerin koyuluðunda
sessiz bir adamýn bitmez günahýndan
ayrý yaþayamayan köleleþmiþ bir ruhun
taþlaþmýþ halidir bendeki...





ötelerin ötesinden gelsem de
ruhumu temsil eden "hiç’lik" adýmlarým
derin bir çukurda, Yusuf olduðumu hatýrlatýr





çile ve sabýr deryasýnýn piþirdiði
makamlarýn bende ki en derin sýzýsý
ay beyazý yüzlere gölge yapar...





hercai düþlerimin rengi soluk eforundan
bitmek bilmeyen trans yolculuðunda
çöllerin çölünde, belkide sahrasýnda
tozan gül aðýtlarýn
hüzün çocuðuyum ben;





sonsuzluk kervanlarý yavaþ yavaþ giderken
baþka baþka alemlere
takýlmýþ kalmýþ bir meczup
bir yabancýyým,
tanýmadýðým bu aleme...


15/05/2020
Sosyal Medyada Paylaşın: