ÇİFTÇİMİZ
Dürüstlüðü gelir her zaman dile
Haramdan, hileden kaçar çiftçimiz.
Ýþinde en yorgun anýn da bile
Sohbetiyle, neþe saçar çiftçimiz.
Hep ayak izi var toprakta, taþta
Onun alýn teri vardýr her aþta,
En evveli, en önde ve en baþta
Cennet kapýsýný açar çiftçimiz.
Önüne katarak her gün koçunu,
Kaval çalar, daða döker içini,
Bir kervancý gibi alýr göçünü
Yazlarý yaylaya göçer çiftçimiz.
Ne hoþtur tandýrda ekmek piþende,
Bir türkü tutturur, gönlü coþanda,
Tarlada çalýþýp, yorgun düþende
Serin ayranýný içer çiftçimiz.
Besmeleyle tohum saçar topraða,
Baharla renk gelir dala, yapraða
Aþk ile elini atar oraða,
Ekin eker, çayýr biçer çiftçimiz.
Bu iþ sana kalmýþ Adem babandan
Öðün olmaz, alma ile yabandan,
Yanýk Ozan, eylen, göçme obandan,
Þu zor günler bir gün geçer çiftçimiz.
Muhammet AVCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.