Bak nasýl gözümde gözlerin Eriyor damla, damla yok oluyor Ikimizi çekiyor gökyüzü Kristaller içinden.
Gecenin arkasýndan bir yerden Dönüyorduk sanki boþluktan Ben kulak veriyordum Ama sen koþuyordun Tutsaðý olmuþken aynalarýn Yanýndaydým; arkandaydým Görmüyordun Sonra uçtun gözlerimden Yapraksýz dal gibi kuruyordum Teninin yakýþý ölen aþkým Izdýrabýn dökülüyordu avuçlarýma Çekilirken günbatýmý karanlýðýma Kristaller sönüyordu.
Zülüflerin nefesini keserken Ýçine çekiyordu mabedim Yarým kalan ah yarým kalan Sýðmýyordum mabedime Yalvaçsý haberler ah o haberler Gücümü sana vermiþken Adanmýþ topraklarýn sonu Haleler içinden görüyordum Son kez seslenirken Duymuyordun ah duymuyordun ve ben Son kez ölüyordum.....
Mustafa Yaman 14 mayýs 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.