Allah’u ekber Gözler secdeye bakar ümitle el baðlanýr Her ayette teslimiyet içtenlikle aðlanýr Sur’a üflenir sanki dökülür son kelimeler Bükülür bel eller dizde daðlanýr Hamd/övgü yalnýzca Allah’a Secdeye varýnca vuslat olur baþlýbaþýna En yakýn noktada özlemi dillendirir bakmadan gözyaþýna Kalbinde affet nidasý kaçýncý kez salýnýr Der durur yoksa halim felaket Sel Dicle’ye Fýrat’a karýþýr renginde bulanýklýk durulur Sanki cennette kul otaðý kurulur Kalk kýyama Kalk dünyadan kopup uy nizama Ya koparsa kýyamet Uy Muhammed’e tekbirle ediyor davet
Allah’u ekber Kalk diyor kabir Toplanma zamaný veriliyor haber Kimse kimseye demiyor naber Hal hatýr sormuyor Nasýl görünürüm çýplaksam örtünürüm Birisine sürtünürüm Demiyor Belki yanýndan kýzý, oðlu, eþi ve daha sevdiði niceleri geçiyor Tanýmýyor! Sorguya uçuyor adeta, kitabý hazýr bekliyor Öðrenecek sýnavýn sonucunu Cennet mi cehennem mi onu seçiyor Dilinde dua titremedik yeri yok Affet diyor dua da elleri Müezzin el Fatiha dese de af diliyor hala dilleri Yanýbaþýnda solmuþtur bu acýyý duyan gülleri…
Kolay mý sonsuz bir hayat Sürecek…
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.