ne mi diyordum inan yine unuttum, e normal tabi yine her zaman ki gibi tepe taklak yuvarlanýnca gözlerin karasýna, sýlasýna unuttum gitti iþte
hem sen beni boþ ver, boþ ver cidden bitecekse artýk bitsin yada eskisi gibi yine sýmdan sýký sarýver, dolayýver sýcaðýn rýhtýmýna eriyelim gitsin
nasýl mýyým diye soracak olursan ben, hep bildiðin ben yani hep sen inan düþ çalsam da geceye uyku tutmuyor yine yokluðunda yine diyorum çünkü varlýðýnda da tutmuyordu anladýn sen… anladýn
sen nasýlsýn, nasýl oldun boynum falan diyordun en son rüzgar algýnlýðý sanýyorum kýyamam ya...yer etmez inþallah
etmesin, etmesin de zaten sendeki yerim tek olsun hep isterim þakasý bir yana yine de saðlýk bu elbet aþka benzemez aman deyim ört üstünü sakýn ihmal etme kendini bizi ettiðin gibi
dýþtan nasýlým, nasýl görünüyorum bilmem ama iç hatlarýmla daha iç içeyim bu aralar ne bileyim beynim küçüldükçe kalbim büyüyor sanki büyümesi sorun deðil de sen içindeyken patlamasýndan korkuyorum
ah be… özü filtresiz kahve, dumaný filtreli slim kokaným... gelsen, eskisi gibi damlasan yine çikolata kývamýnda dudaðýma n’olur du sanki..n’olur du, cezvelensek, telvelensek yine bi güzel yaþamak hatýrýna bir þiirin köz çýtýrýnda…
//
ilhanaþýcýmayýsikibinyirmi
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.