KALP VE DUA
Ben bir aþýðým
Döndüm aþk ile avare avare
Kara kara düþünürüm nasýl kavuþurum diye yâre
Kah güldüm, kah aðladým
Aþkýmdan deli divane oldum da dolandým
Kül oldu baðrým yandýkça yandým
Olmadý sensiz mutlu sabahým
Hu diye inledim gönülden
Çaresi yok bunun kavuþmak ya da ölümden
Rabbime yöneldim tüm zerremle
Mecunun oldum bu demde
Açtým ellerimi istedim gönülden, doldu taþtý dolusuyla niyaz
Bu kul yalvarýr yakarýr Allah’a, hiç durmaz, yorulmaz
Kalbi kor oldukça, duasý olur merhemi
Unutur alemi baþlar aþýk zikre
Dinine yönelir baþý seccadede, secdede
Bir ah kalmaz artýk, teslim olur Kader’e
Sarýlýr imanýna, inancýna
Bir umut der içinden sabýr eden derviþ muradýna ermiþ
Meðerse Rabb’ine teslim olmak gerekmiþ
Unutma aciz kul Allah ne isterse olur
Seven ya kavuþmaz ya da kavuþur
Üzme kendi, fani insanoðlunun acunu
Herþey geçici, olur ömrün de sonu
Ne istersen Rabb’inden iste býrak onu, bunu
Kýsmetinde olan, bulur gelir seni
Artýk çýrpýnma aþkýn için bu kadar, kaderinde ne varsa onu yaþarsýn besbelli
Ayþe Nur GÖLCÜR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe Nur Gölcür Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.