Çocuk aklýyla kumbaraya para Attýkça içi gidiyor Ýsraf edene açar ya yara Öyle iþte Her an ömründen ömür gidiyor… Ne yese Ne içse Her elbiseyi üstüne biçse Vaz geçer belki de Düþer ya bir gün dara Gerektir der para biriktirmek, ya yaþamdan kopsa?
Oysa yarýn yaþamayacaðýný bilse Öðüte kulak asmayan dille Göbeðinde balkon Yürür Çocuðun elinde balon En zirveye ulaþma hissi bürür Hele birde karný toksa…
Ýnsan ne zaman çalýþmaya baþlasa Emeklilik hayal olur sýkýþtýkça Der durur o gün ah bir gelse… Alsa çalýþmadan maaþ Biriken ikramiye Dikse tarlayý Baksa baða Yese dursa balý, yaðý Olsa evrenin þahý! Ya hastalýklar, Ya giden gençlik Ya yaþlýlýk Garanti mi birikmiþin o çaðý Yýkýlýverir seni görse böyle nelere þahit olmuþ daðý… Dertler ya çoksa!
Mal kimin Allah’a güven Daima çalýþ Kimseye muhtaç olmayana kadar Zira iþlenmeyen demir pas tutar Pastan tenini kurtar Neyinden artarsa ver sadaka Derdin dünyalýk olmasýn Tembellikle tenin solmasýn Rabbinle kur ibadetle alaka Zira budur dünyadan koparan gerçek yokluksa
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.