ANNEM

ANNEM

Ela gözlerinde cenneti gördüm
Gözyaþým yaðmurla karýlýr Annem
Yavrum sözlerinde minneti gördüm
Dilinde ninniler kurulur Annem

Anlamadým niçin öksüz býraktýn
Her gece aradým gözden ýraktýn
Vakitsiz göçerek canýmý yaktýn
Alýþtýn mý diye sorulur Annem

Sen gidince annem öfkeden taþtým
Çocuklarý dövdüm zorla bulaþtým
Deli kondu adým öyle dolaþtým
Babam korur kollar yorulur annem

Meleðim derdin ya kanadým kýrýk
Aðýdýma eþlik eder hýçkýrýk
Sanma ki iyiyim yüreðim buruk
Üzülme yaralar sarýlýr annem

Abim þartlar koydu uyduk yasaya
Her gün fazla tabak koyduk masaya
Senin sevmediðin o pýrasaya
Titreyerek eller varýlýr Annem

Parfümü yatarken yastýða sürüp
Döþüme koyarým eþarbý dürüp
Sarýlmýþsýn gibi vuslatý görüp
Gülümser rüyamda dirilir annem

Bayrama az kaldý gelir yoklarým
Mezardan avuçlar toprak koklarým
Kuruyan gülleri toplar saklarým
Ayaklarým dönmez kýrýlýr Annem

Dualar okudum ruhuna saldým
Hani doyamazdýn petekte baldým
Hasretinle öldüm çaresiz kaldým
Meldem can evinden vurulur Annem

Meliha Demirtaþ
Sosyal Medyada Paylaşın: