ÖZLEDİM BE BABA ÖZLEDİM SENİ
Yine sessiz, yine mahsun bu gönlüm.
Özledim be baba, özledim seni.
Ýçim dolu taþar, akar gözlerimden.
Özledim be baba özledim seni.
Hiç tutan olmadý bu ellerimi.
Aðladým silen olmadý gözlerimi.
Uykusuz geçirdim ben senelerimi.
Özledim be baba, özledim seni.
Bayramlar hüzünlü düðünler sensiz.
Her gece aðlarým ben sessiz sessiz.
Dünya aydýnlýk bense güneþsiz.
Özledim be baba, özledim seni.
Bende büyüdüm ama eksik biryaným.
Sen gideli dinmiyor sýzlýyor her yaným.
Dertlerim katlandý hangisine yanayým.
Özledim be baba, özledim seni.
Sýrtýmý dayayacak daðým kalmadý.
Kurudu göz pýnarlarým suyum akmadý.
Bana sen gibi merhametli bakan olmadý.
Özledim be baba, özledim seni.
Bende babayým evlatlarým da oldu.
Bahar ayýnda güllerim dalýnda soldu.
Mutluluk sendeydi, bak hep mazide kaldý.
Özledim be baba, özledim seni.
Yetim Þenol gülmedi hiç yalan dünyada.
Ömrüm geçti hep bir hayalde, bir rüyada.
Her gece dualarým sana Yüce Mevlaya
Özledim be baba, özledim seni.
10.05.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.