Anne Bitmeyen bir umudun pençesi Karþýlýksýz sevgisi Hayatýn Ta kendisi, Tarifsizliðin tarifi, Ne kadar deðer versen Yetmez kadar az Ýnsanýn en kýymetlisi, Onla baþlar her þey Onla biter Sansan da Hala devam eder Yeri hiç dolmayan bir ... Ýþte þimdi kelimelerin bittiði yer Ne söylesen boþ Ne yazsan Hiç Onun Yanýnda, O Yoksa Kaybettiysen Acýsý hep yürekte Kapanmayan bir yara Gülmelerde sevinçlerde Saklý ama hep Orda Anýlarda Hatýralarda Sen görmesen de Bilmesen de, Ne güzel O Hep güzel O, Bizler de Onun gözlerinde, Her þeyleriyiz Varý yoðu, Bizim Bunu Bilmemiz dahi Onun tek mutluluðu, Ýþte sana gerçek hakiki güzellik Boþuna arýyor kainat eþini benzerini Yok Yok Yok Bulamaz Zaten, Ýyi ki varsýn Ýyi ki Vardýn ANNE...
* Berlin, 10.05.2020 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.