Bütün eþyalar býraktýðým gibi duruyor.
Radyoyu açýyorum, baþka ses duyulmuyor
Varsýn evde kimse karþýlamasýn beni
Her yer daðýnýk, itiraz eden bulunmuyor!
Ne uyuduðum, ne uyandýðým vakit belli
Az önce adýmlarým eve gelmek istemedi
Bazen her þey can sýkýcý bir hal alýyor
Dýþarýda yediðim çok oluyor yemeði!
Balýklar mutlu görünüyor akvaryumda
Sinekler durmadan uçuþuyor havada
O kadar da kimsesiz deðilmiþim
Sabahlarý kuþ sesleri gelir yalnýz odama
Yalnýzlýk Allah’a mahsusmuþ meðer
Yaþadýkça neler gösteriyor kader
Demem o ki, bilelim dost kýymetini
Fazla yalnýzlýk insaný hasta eder!
Nisan 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.