BEN BÖYLE KÂHTALIYIM
Bir yýlbaþý gecesi,
Nemrut’tan esen deli poyrazdan,
Sallanýrken evimizin penceresi,
Koþmuþ gelmiþ mahallemizin ebesi,
O fýrtýnalý gecede,
Bahçesinde kuyu,
Bahçesinde dut nar gül dikili,
Bir toprak damda doðmuþum…
Çekmiþim küçücük ciðerlerime,
Ýlk o gece Kâhta havasýný…
Gururla haykýrýyorum dostlar,
Ben Kâhtalýyým,
Ben böyle Kâhtalýyým…
Toprak evlerin arasýnda,
Toz toprak çamur deryasýnda,
Ayaklarýmda kara lastik,
Büyüklerimden küçültülmüþ giysilerle,
Koþtum düþtüm aðladým güldüm,
Telden demirden tahtadan kilden,
Arabalar yaptým küçücük ellerimle,
Yaptýðým oyuncaklarla büyüdüm…
Koþullar biçimlendirir yaþamý,
Utanmadým çocukluðumdan,
Gururla haykýrýyorum dostlar,
Ben Kâhtalýyým,
Ben böyle Kâhtalýyým…
Yoksulluðu hissettim damarlarýmda,
Gaz lambasýnýn çevresinde,
Ders çalýþtým kardeþlerimle…
Komþu damlarda kurutulan tezekleri,
Çizdim resim defterime…
Namaz kýldým oruç tuttum çay zeytinle…
Mustafa Hocadan Topal Mahmut Hocadan,
Dayak yemeyi öðrendim Kuran öðrenirken…
Ýsyankârdýk gençliðe adým atarken,
Utanmadým yoksulluða isyandan,
Gururla haykýrýyorum dostlar,
Ben Kâhtalýyým,
Ben böyle Kâhtalýyým…
Dostuma dosttum,
Dost uðruna canlar,
Ortaya koydum postum,
Meydan okudum ecele,
Ýhanet yazmaz kitabýmda…
Göðsümün sol tarafýnda,
Bu deli yürek,
Ýnsanlýk erdemleri için çarpar…
Dil din ýrk renk cinsiyet,
Ayýrýmý yok beynimde,
Hümanizm iliklerimde,
Ben Kâhtalýyým,
Ben böyle Kâhtalýyým…
Bilirim iyi niyet taþlarýndan
Örülüdür Cehennemin yollarý…
Ýyi niyetli olmayý öðretti babam,
Sinsi fitne fesat olamam,
Olamam hain kalleþ riyakâr,
Bedenimde yok öyle bir damar…
Hançerlenir hep iyi niyetim,
Ýþte yüreðim ondan yanar…
Hiç utanmadým,
Ýyi niyetli olmaktan,
Gururla haykýrýyorum dostlar,
Ben Kâhtalýyým,
Ben böyle Kâhtalýyým…
Haksýzlýk zulüm,
Yüreðimde magma olur,
Öfkem patlar lav olur,
Gözüm görmez hiçbir þeyi,
Yýkarým dört bir yaný,
Öfkemin ateþi,
Beni de kavurur,
Diyar diyar savurur…
Hiç utanmadým,
Haksýzlýða isyanýmdan,
Gururla haykýrýyorum dostlar,
Ben Kâhtalýyým,
Ben böyle Kâhtalýyým…
Bakmayýn öfkeli halime,
Çok yufka yürekliyim…
Tanýmadýðým insanlara yanarým,
Aðlarým kanadý kýrýk serçeye,
Basmam yerdeki karýncaya,
Yanarým kýrýlan dala solan çiçeðe,
Canýmý veririm insan olana,
Susamýþým insanlýða…
Sevdam insanlýktýr,
Utanmýyorum bu sevdadan,
Gururla haykýrýyorum dostlar,
Ben Kâhtalýyým,
Ben böyle Kâhtalýyým…
Ýyi kötü helal haram,
Nakýþ nakýþ iþlendi beynimize,
Sermayem onurumdur,
Feda etmem hiçbir güçlüðe,
Zor rüzgârlarý bükemedi beni,
Kýrýlmak düþtü hep payýma…
Ýkinci adresler oldu zindanlar,
Baþ konuðu oldum çile dergâhýnýn…
Kara leke sürmedim Kâhta’ma,
Utanmýyorum dünümden…
Gururla haykýrýyorum dostlar,
Ben Kâhtalýyým,
Ben böyle Kâhtalýyým…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.