Anneler hep sevdi Babalar ölüm kustu Bizi bombalardan Korumak hep sana düþtü Kol kanat gereken uyuyamadýn Kör olan nefretlere karþý Dünyanýn sahipsiz her yerinde Ýçsel sevginiz ve inancýnýzla Sen benim baþkýþýmsýn anne.
Sessiz ve huzurlu günler istedin Ölüm askerleri, ölüm terörü, Çocuklar el ele tutuþsun dedin Oynamadan büyümeyi öðrendik Neden çok gördüler anne.
Zor zamanlarda Hep sen vardýn yanýmýzda Mum ýþýklarý sönerken Akan yaþlarý görebiliyordum Hafýzamýn en derin köþelerinde, Kalbimin derinliklerinde, Ve zor düþüncelerimde Rahatlatýcý yüzün nerede Seni bulamýyorum anne.
Toz bulutu her yer, dumanlar tüter Ölüm köprüsündeyim belkide çöker Derinden aðlýyorum, ilk defa deðil Ruhumun penceresi içine çeker Acýnýn yaķýnlýðýnda bir yerdeyim Ne kadar karmaþýk manzara Artýk son kalýntýlarda Seni arýyorum anne.
Mustafa Yaman 08 nisan 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.