Şehre imrenme
Þehre imrenme
la kurban
köyünü koyup gelme
ne güzeldir daðý ovasý
çimeni tarlasý harmaný
herkes herkesin dermaný
þehir, þehir dediðin ne ki
bitmez derdi çilesi
iþçi pazarý iþ kuyruðu
tepende patron buyruðu
erzaksýz kiler boþ kömürlük
suyu para ýþýðý para ýsýsý para
ne güç yeter ne takat ne çare
kimse kimsenin kapýsýný açmaz
kýrk yýl ayný binada kal görmez
ne adýný bilir ne selam sabahý
hasret kalýr yüreðin sýlana
tüter burnunda dost yaren
kimse el kol vermez
cafcafý süksesi baþa bela
elin yetse de gücün yetmez
ha desen kimse senle gitmez
yoz yaban yabacý yapayalnýz
sahte birbirine oyuncu cambaz
kendi deminde buz ayaz
boy versin baþak baþak tarlalar
yayýlsýn sürü sürü mal davarlar
açýlsýn harmanlar alýnsýn ürünler
þehri doyuranda giydirende sen
býrakma köyünü çocuða ihtiyara
alýn terini aldýðýn topraklar kutsal
Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.