BEDEN KAFESTE
Benim þu Dünya’da çektiðim çile,
Yýkýlýrdý çekse saðlam iskele,
Tüm acýlar bana oldu ihale,
Gönlüm yaralý kuþ beden kafeste…
Dað taþ çekse zulmü gelirdi dile,
Döndü gözyaþlarým çaðlayan sele,
Bir ömür direndim savuran yele,
Gönlüm yaralý kuþ beden kafeste…
Sallanýr bedenim askýda çýplak,
Kamýþýmda kablo sevinir ahmak,
Ser gider sýr çýkmaz vursa bin tokmak,
Gönlüm yaralý kuþ beden kafeste…
Anlýma basýlmýþ çilekeþ mührü,
Yýllardýr çekerim aney ben kahrý,
Ýstedim þarabý sundular zehri,
Gönlüm yaralý kuþ beden kafeste…
Cantekin der; aney halim hal deðil,
Sizden istediðim kaymak bal deðil,
Bilirsin muradým bu bir fal deðil,
Gönlüm yaralý kuþ beden kafeste…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.