Bazen sözcükler düðüm düðüm olurda Söylemek istediklerini söyleyemezsin. Bazen gülmek ister gülemezsin Bazen de aðlamak ister aðlayamazsýn.
Yýllar bazýlarýnýn yüzünde gülücükler, bazýlarýnýn da kalbinde derin yaralar açar.
Sen hiç yoksulluk nedir bilir misin? Baþkalarý istediðini yerken gözünün önünde Onlara imrenerek baktýn mý hiç? Ya da birileri saraylarýnda, villâlarýnda lüks masalar donatýrken, Türlü türlü yiyeceklerden yerken, Sen her öðün sofrada bir kuru ekmek, Yanýnda az bir katýncakla yetinmeyi bildin mi? Gardrobunda çeþit çeþit giyecekleri olanlarlara inat Bir kat elbise ile yýllarýný geçirmenin zorluðunu tattýn mý? Sefaleti, yoksulluðu, açlýðý dibine kadar yaþadýn mý arkadaþ?
Sen kimsesiz kaldýn mý hiç? Mesela annesiz, babasýz, yapayalnýz Hiç geceleri kaderine isyan ederek Hýçkýra hýçkýra aðladýn mý? Mesela elinden oyuncaðý alýnmýþ bir çocuk gibi Kala kaldýn mý? Bitkin ve çaresiz. Ýnsanýn burnunun direði sýzlar ya, Senin de burnunun direði sýzla dý mý hiç? Sen hiç derin acýlara gark oldun mu arkadaþ?
Birilerinin dayýlarý arkasýnda dururken Ne yaparsa yapsýn arkasýný toplarken Sen kimsesizliði yaþadýn mý? Elinden tutacak bir dost eli, Ya da tutunacak bir dal aradýn mý? Sen hiç bazý kapýlardan geri çevrildin, Bazý kapýlar da yüzüne kapandý mý? Çocukluðun, gençliðin, delikanlýlýðýn, herþeyin gökyüzünde kayan bir yýldýz gibi kayýp gitti mi ellerinden? Sen hiç çaresizliði, yanlýzlýðý yaþadýn mý arkadaþ?
Öyleyse bu dünyada sen deðil ben yaþýyorum ben. Çünkü; Yoksulluðu da ben, haksýzlýðý da ben, Acýyý da ben, çileyi de ben, Derdi de ben, gamý da ben... Ben, ben, ben Her þeyi ben yaþýyorum.
Sen neyi yaþýyorsun ki? ARKADAÞ
Ferhat GÜNAYDIN Emekli Öðretmen / Þair - Giresun 06 Mayýs 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
FERHAT GÜNAYDIN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.