Ýyi gitmiyor iþler bazen böyle oluyor, Oksijenin yerine insan zehir soluyor, Nefis ile þeytanýn hep esiri oluyor, Mutluluðun ilacý bilin ki dostlar sabýr.
Her insan mutluluðu arýyor fener ile, Huzur nasýl bozulur düþün ve doðru söyle, Mücadele yapmalý insan hep nefsi ile, Nefisi frenleyen elbette büyük sabýr.
Sabýrý göstermeyen sonunda piþman olur, O zaman da ne yazýk zehirli hava solur, O güzelim mutluluk bir an için kaybolur, Ne olur gösterelim her belaya biz sabýr.
Bir anda kopuverir içinde fýrtýnalar, Huzursuz olur elbet ufak þeye kýzanlar, Öfke ile fýrlayýp zararla oturanlar, Huzurun anahtarý elbette büyük sabýr.
Altuncu rica eder gelin sabýr gösterin, Nefis ve þeytanlarý cehenneme gönderin, Rahat olun dostlarým sakýn düþünmen derin, Þöyle bir yere yazýn, “Her þeyin baþý sabýr”.
22.09.2007 Muzaffer Altuncu -Gölcük-
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muzaffer Mustafa Altuncu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.