SEN DEDİKLERİMİZ
Hani avuçlarý bomboþ kalýr ya insanýn
Dokunsan o müteessir vaziyet aðlayacaktýr
Baka kalýr donuk gözlerle ufka dalgýnca
Keþke dersin içinden, yanýmda olsaydý
Feda ederdin ömrü, o an yaþamaksa.
Kuþlarýn cývýltýsý ne de hengamelidir sabahlarý
Gönle neþe verir o anlar hüzzamsa makamlarý
Biraz anlaþýlýr olur zorluklar, ve bir de güneþin ýþýklarý
Uyanýrsýn miskinlikten,silkelenirsin biraz
Anlarsýn ki o yoktur, seni eder tepe takla, gönül kýrýklýklarý.
Nedendir bu mesafeler, açýlýnca kollar yetiþmez
Sevgi dediðin o deðil miydi, ferman dinlemez
Göz göze gelmek karmýþ bir, gerisi kifayetsiz
Geçiyor günler ardýnca,umarsýz o yok, sensiz.
Kuruyorsun hayallerle bir dünya, biraz hoþ, fakat sessiz.
Geride býrakabilenler var mýdýr seveni bilemem
Akýþýna uymak gerek midir bu nehrin tahayyül edemem
Sunulsa da alabildiðine her þey, bütünlemez ki gönlü
Eksik yanýn kaldýkça geride, yaþanýlasý olmaz ömür
Hatýralaradýr meyiller, geçmiþe dair kareler ki, olabildiðince de özgür.
Ses verdik en yükseðinden, týrmalandý kulaklar
Zirvesinden baksak görünmezler, uzak çok uzaklar
Sevdiklerinle birlikte nerede o tebessümlü, yaþanýlasý anlar
Zorlayýcý olduðunu sezersin tüm hücrelerinle, ayrýlýktýr bu
Ne de sevimsizdir hasretler, gönülde kanayacaklar.
Ellerini çaresizce düþürür þu ayrýlýk hasleten
Dokunmayýn sakýn, anlarlar bu hissiyatý yaþamýþlar derinden
Çarçabuk kabule mecbursun bu dramý yine, istemeden
Gidenin kalýr aklý geride, kalýr kalanýnsa neþesi son geceden.
Tadýlasý deðildir þu ayrýlýk, zordur gerçek sevene
Dilerim ki kimse sevdiklerinden asla kalmasýn ne gündüz ne de gece
Beklemeler nihayet bulsun isterin bir sabah ve vuslatlarla neþe
Sen dediklerimiz var ya, açmasýnlar yüreklerde acýyý öyle uzun
Yürekler çözülsün buzdan, gönüller ayrýlýktan süzgün
Kalmasýn o eller boþta öylesine ve unutulmaz dramlarla
Kýymeti bilinsin isterim yaþanýlanlarýn, her ayrýntýsýnda.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.