Özlemindeyim

Özlemindeyim

kokun gelir burnuma
gülistana gömülür gönül
açmaya gül utanýr

gözlerin pervane döner baþýmda
deniz mavisi sahile vurur dalga dalga
ýslanan kum utanýr

özlemin bir öpücük tadýnda
dudaðýmý yalar kuru rüzgâr
susamaya çöl utanýr

efkar vurur akþam üstleri
bir yokluk sokar beni karanlýða
aysýz gece utanýr

sevdam baþýmdan aþmýþ
yakmýþ bütün ateþleri yakarýþ
benden uzak bir ben utanýr

kafeste bir güvercin
çýrpar kanadýný kargýþtan
kafes utanýr

Ahmet Coþkun

Sosyal Medyada Paylaşın: