GELDİMİZ KÖYLÜDÜR (683)

GELDÝMÝZ KÖYLÜDÜR (683)

Geldimiz köylüdür köyde doðmuþuz.
Burada baþlýyor öykümüz bizim.
Çocukken her sabah güne aðmýþýz.
Maziden ses verir türkümüz bizim.

Tahta beþiklere belenmiþiz biz.
Bazen de aðlayýp dellenmiþiz biz.
Sýký bir hayata bilenmiþiz biz.
Günü gelmiþ çýkmýþ kýrkýmýz bizim.

Köy çocuðu idik daðda bayýrda.
Dilimizde türkü mevlam kayýrda.
Her ne varsa gördük þerde hayýrda.
Çaðdaþ özgür yaþam farkýmýz bizim.

Tarla iþi yaptýk topraðý kazdýk.
Oyun da oynardýk oyuna nazdýk.
Okuyan nesildik okuduk yazdýk.
Akledeniz; yoktur korkumuz bizim.

Hayatýn doðalý köyde geçenmiþ.
Pýnarlardan kaynak suyu içenmiþ.
Köy havasý deyip güneþ seçenmiþ.
Saðlýða söylenir þarkýmýz bizim.

Köken Orta Asya budur huyumuz.
Oðuz boylarýndan gelir soyumuz.
Hak adalet üz re yaþar toyumuz.
Gururluyuz Türk’tür ýrkýmýz bizim.

Mustafa Kemal’in yolu yolumuz.
Cumhuriyet biziz, budur halýmýz.
Çaðdaþça yaþam der, Anadolu’muz.
Laikliðe döner çarkýmýz bizim.

Zayi Ozan can der ilimden yana.
Hurafeye karþý bilimden yana.
Töremiz der, olun kerimden yana.
Ýlim ve fen diyor aklýmýz bizim.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, 04/05/2020 Pazartesi
Yayýn : 06/05/2020 Çarþamba
www.edebiyatdefteri.com/siir/1298347/

Sosyal Medyada Paylaşın: