AYRILIK ATEŞİ

“Sen tarihin beþiðisin can Kahtam,
Sen gözümün ýþýðýsýn can Kahtam…”

Kâhta baðlarýnda kýnalý keklik,
Gurbet ellerinde dokurum mekik,
Baðlamýþ saçýný yâr belik belik,
Ayrýlýk ateþi kavurdu beni…

Kâhta daðlarýnda çiçekler açar,
Elvan elvan gülüm kokusun saçar,
Hasretinden uykum durmadan kaçar,
Ayrýlýk ateþi kavurdu beni…

Kâhta mezarýnda kardeþ bacým var,
Dermaný bulunmaz bitmez acým var,
Topraðýna düþmüþ altýn tacým var,
Ayrýlýk ateþi kavurdu beni…

Kâhta düzlüðünde bükülmüþ beli,
Deli deli eser Nemrut’un yeli,
Yoksulluðu olmuþ gözümün seli,
Ayrýlýk ateþi kavurdu beni…

Cantekin der; Kâhta’m bu nasýl kader,
Köz köz oldu yürek tutuþtu ciðer,
Kutsal topraðýnda topladým kenger,
Ayrýlýk ateþi kavurdu beni…

Sosyal Medyada Paylaşın: