erdemin tadý baþkadýr doðru cizgiye kaysa eðrilir sanki bu ne inat baba sözümü yemiyim diye her herze sonra görmedim çukuru düþüverdim makul þeylere ödül verilmiyor sivride sivrisnek výzýldar birde tutsa sözü gör ne güzellemler saf beyinlerde
aklým almýyor baba bir iþi yok bir lokma ekmeði yok bir kahramlýk peþinde alkýþta üstelik parmaðýný gözüme sokarak ah insan oðlu bu ne kadersizlik ’cahillik’ yok yok asla demem bir akýl var vay ki akademik
neydi bu körebe oyunu durmadan ölçüyor benim boyumu hatta küçümsüyerek bir adamlýk ki dokunma gurura dolaþýyor þairin dediði gibi ’cep delik cepken delik’ elde kalkan kýlýç
vay baba bu ne inat bunlar adama akýl yedirir
Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Coşkun 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.