Aç susuz kalmýþlar bizim kuzular Cýrýt atýyorlar ortada iki yüzlüler. Benim gönlüm can yüreðim sýzlar. Dostum dedim düþman oldular.
Göklerde neþeyle uçan her kuþu. Onlara baktým akar gözümün yaþý, Yok etmiþiz çevreyi can topraðý taþý. Uçan kuþlar bana vicdan oldular.
Bitmez kötülerin bizde hiç fitnesi. Çýkmaz oldu fakirin yoksulun sesi. Bilmez emek nedir? Memleket nesi. Bunlar þimdi el aleme rezil oldular.
Fehmi. Gelir dostlarým bana hep taþ vurur. Yobazlar çok konuþurlar kýrýlýr gurur. Söylersem doðrularý üzerime yürür. Benim baþýma cahiller bela oldular.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fehmi Tazegül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.