Bir türlü bitmeyen derdin kederin
Yýllar boyu sürmesinden usandým
Yapýþtý yakama, tövbe býrakmaz
Þu feleðin çilesinden usandým..
Aklým yetti doyasýya gülmedim
Þu dünyada zevki sefa sürmedim
Bir gün görüp muradýmý almadým
Kaderimin cilvesinden usandým..
Bir yýðýn insanla tanýþýk oldum
Ne bir vefa buldum, ne dostluk gördüm
Yetmedi, üstüne darbe de yedim
Dostluk nedir bilmez inden usandým..
Bu günlerim çile ile geçiyor
Yürek burkuluyor, caným acýyor
Dost bildiðim dar günümde kaçýyor
Ýnsan hali bilmez inden usandým..
Kýþýn da geçerken þu zor günlerim
Bir umutla ilk baharý beklerim
Aklýma geldikçe eski günlerim
Can Hasan’ým çýkmazým dan usandým..
Hasan Erkýlýç
Ankara, 13 Nisan’ 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.