MAYISA SERENAT

MAYISA SERANAT
Yine mayýsýn gözü yaþlý yüreði buruk atýyor.
Yeþil saçlarýna bulutun göz yaþlarý akýyor
Geride kalmýþ artýk, anýlarýmýn can yakan pervanesi.
Hüzün kaplarken geceyi, bölüyor yine geçmiþin düz ayaklarý sað yanýmý,
Mayýs papatyalarý ruhumu okþarken,
Bir baþka serinletiyor rüzgarlar sinemi
Derken; Ýçimden bir çýðlýk kopuyor
mutamadiyen......
Topla kendini;Topraðýn kýzý!...
Sen !..Mayýs kadar deðerlisin....
Hiç bir zaman dallarýnda ýsýrgan yetiþmedi.
Ve yine koþuyorum Mayýs/ ýn serin ellerine....
Sahiller yosun kokuyor burnuma
Duy sesimi, feryadýmý koca çýnar!
Devleþiyor yine içimde sessiz bir
bahar!..
Güneþ ellerimden tutuyor sýcak elleriyle....
Göðsümde çatlýyor bahar þarkýlarý
Ümit ne güzel þey!...
Havalanýrken ruhumdan azat kuþlarý
Ve bir dua yükseliyor Mayýs ýn yeþil zümrütlü dudaklarýn dan.
Bir ýrmaðýn þýrýltýsý uyandýrýyor derin uykumdan.....
Mayýs kadar bereketli, çöl kadar seraplý.
Bir Vuslat demleniyor ayrýlýklarýn arkasýndan.
Kulaklarýmda çýnlýyor son vedalar.
Yine kelimelerim düþüyor kaðýt arasýna.
Sað elim papatya...
Sol elim, gül devþiriyor Mayýs ýn topuklarýndan.
Ve bir seranat yükseliyor Mayýs sevdasýna.
ZehraYücel(3.5.2020)
Sosyal Medyada Paylaşın: