Çok zaman… Hep çalýþýr görürdüm iki büklüm Bedeniyle, Gün tepeyi aþana dek. Bazý günler uyuklardý Kerpiç evin avlusunda Güneþe sýrtýný dönük þekilde Otururken. Bilirdim ki bedeni yorgun bugün Eskimiþ taburenin üzerindeki tabakasýndan Çýkardýðý ciðarasýndan Derin derin nefes aldý… Eliyle iþaret ederek Gel hele bi dedi kýsýk sesiyle Yan tarafýndaki minderi göstererek, gel Pek konuþmazdý nasýrlý elleriyle saçlarýmý okþarken Katýlaþmýþ gözlerini görürdüm ..derinlere bakan Yýllar sonra anladým ki Hayat çok zaman gözlerle anlatýrdý Ýçimizdeki acýlarý, piþmanlýklarý Bülent taþkýn 03.05.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bülent Taşkın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.