Mavi özgürlük
varlýðýmýn üstüne yüklenen bu kentten
asla uçaklar gitmedi
ben günleri sayýyorum durmadan
deniz kokan evimin odalarý
yaklaþan küçük kayýklardan beni umut ediyor...
dünyanýn yaþam treni kargaþa içinde
gün aþýmý pencereden geçiyor haberler
kendini bilen virüs korku yayýyor
insan doðasý korkuyla yüzleþmedikçe
yönünü saf sevgiye býrakmadýðýný biliyor...
iki yüzlülüðü meslek edinenler
hýzýný kaybetmiþ koþuþturmadan
bir durun hayýrdýr diye tetikliyor
yüzümüzü zemzem suyla yýkadý
ailenin yuvanýn kutsallýðýný hatýrlattý
teklikten bizliðe dönüþe çaðýrýyor...
kuþlar uçuyor açýyor çiçekler
doða kendine geliyor sessizliði kürekler
nesli tükenen hayvanlar daðlarda özgür
Umudum takýlýyor aðacýn dallarýna
duydum yapraklarýn usulca konuþtuðunu
yaralarýn köklerine kadar indiðini...
Bana sorgulama kalýyor bu olanlardan
Sahildeki evimin mavi renkli odalarý bekliyor...
Feride
03-05-2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.