Soruyorum sana hayat; Her veda eden gitmiþ, Yaþanmadan üstelik Bitmiþ sayýlýr mý?
Hani; "Ýnsan, Anladýðý ve anlaþýldýðý Ýnsanda çiçek açar" dý?
’ya......,
Bütün aðaçlar kuþ açacaktý Oysa...!
Ben se Rengarenk çiçeðe durup Taptaze bir sürgün, Ýkinci bir bahar sentezleyecektim senden...!
Neden gittin benden Neden?
O "sessiz ses" anlatsýn beni þimdi Sana, Dinle:
《Yoksulluðun Gizli kasasýnda ki O en büyük servetimi, Yâni, Þeffaf Naif Ve kýrýlðan yüreðimi Bir an bile tereddüt etmeden Söküp göðüs kafesimden Býrakmýþtým o öpülesi ellerine...
Yanýn da Ya çok kýy/m/etim olacaðýný, Ya da Kýy/a/metim olacaðýný Bile bile...
Teslimiyetli ve gönüllü Kendim düþtüm "Terkeden sen"in Nar’ýna...
Oysa Aþmadýk mý en baþýnda; Zor denklemin Kanamalý Kanrevan kýrmýzý sesini, "Önemsiz" saydýðýn Çeliþkilerini?
Vakit; "Ben gibi sevme" vaktiydi...
Bu yüzden Susturdum Boðdum Mantýðýn o bet sesini Ve de kýrdým Uyuþmaz zamanlarýn Hain çarkýný Ýmkansýzlýklarý da Zerrelerine kadar ufaltýp Gururu ve "Olmaz"ý içine katýp Cam bir deðirmen de öðüterek, Üstelik Hiç bir sinsi aceleye Ve de ketenpereye getirmeyerek Sabýrla yoðurup Þevkatle demleyerek Cömertçe Mertçe sundum sana Ýç dedim, iç Ýster þifa’i çay demine Ýster kahveyi sef’a niyetine Yeter ki Sen yalnýzca Sev beni dedim, Sev beni sevgince Elinden geldiðince...
Ýnan Sudan bile ucuzdu yav Masum beklentim Sevilmek niyetine, Hepi topu Bir yudum aþk maliyetine...
O tuttu En ucuzundan Gitmeyi tercih etti Býrakarak ardýnda hâyâlini Vefasýzlýk suretin de... Üstüne üstlük Nasýl da kapýldý, Unutacaðýmý sanma gafletine... Gitti iþte Ardýnda bir enkaz býrakarak Bir meçhûl’ü bedavaya En kolay yol niyetine...
Gittiðin o yakýn uzaklardan ünle Haydi söyle þimdi sevdiðim: