Vedasýz gittiðin o günden beri
çaðlayýp gözümden akan sel oldun
Çok aradým bulamadým izini
Ortadan kaybolup sanki sýr oldun..
Sevdiceðim halimizi bilmedik
Gam, keder elinden bir gün gülmedik
Ýstesek de leyli sohbet etmedik
Ummana karýþtýn sanki yel oldun..
Bakýþýnla girmiþ idin gönlüme
Ömür katmýþ idin sanki ömrüme
Ben kýyýp ta dokunmazken tenine,
Hoyratýn elinde gonca gül oldun..
Kerem gibi senin sevginle yandým
Ferhat’ýn misali daðlarý deldim
Mecnun gibi peþin sýra yürüdüm
Bir uçsuz, bucaksýz ýssýz çöl oldun..
Can Hasan’ým ardýn sýra aðlarým
Çaresi yok ben bu dertle yanarým
Geri gelmez günlerime yanarým
Evvel gönlün deydim, þimdi el oldum..
Hasan Erkýlýç
Ankara, 15 Nisan’ 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.