YEL GİBİ ESİP GİTTİN
YEL GÝBÝ ESÝP GÝTTÝN
Yüce mevlam dertle acý verdi
Daðlar kadar aðýrlýk bize verdi
Gözyaþým allahtan sabýr verdi
Acýn gönlümde sevgiyi yer etti
Kardeþim benim kardeþim
Aramýzda yel gibi esip gittin
Tesbih çeke çeke dualar ettik
Fikra anlatýrdýn bizler gülerdik
Bir bahar sabahý haberin aldýk
Daha dün beraberdik acý ayrýlýk
Kardeþim benim kardeþim
Yel gibi esip gittin
Yaþýn elli beþ ilk bahar zamaný
Nice derdin acýsý bitirir insaný
Kader yazmýþ deftere kardeþimi
Sinemde çýkmaz acýsý beni beni
Kardeþim benim kardeþim
Yel gibi esip gittin
Bir gün olsun gelip dert etmedin
Derdin acý yarasýný bize demedin
Kederli ananýn yüzü güldürmedin
Bir ara anana gelipte sarýlamadýn
Kardeþim benim kardeþim
Yel gibi esip gittin
Hasretin harladý viran oldu yuvalar
Yara dolu yüreðimi kor ile yaktilar
Yavrum gidiþin yuvanida daðladilar
Ýki yavrun eþin ile gurbet elde aðlar
Kardeþim benim kardeþim
Yel gibi esip gittin
Aldým sazý elime dertli söylemeye
Dertli dertli dokunur sazýn teline
Yanar aðlar dostlar kardeþ diye diye
Emir hakktan gelir kime ne diyem
Kardeþim benim kardeþim
Yel gibi esip gittin
Berlin / Pevruzi
Hasan Yýldýrým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.