YÜZÜNDEKİ TEBESSÜM
YÜZÜNDEKÝ TEBESSÜM
Bir lokma ekmek yerken hep düþünür dururum
Boðazým düðüm olur yutkunamam kururum
Yok yoksul varsa diye yüreðime vururum
Yetimin yüzündeki tebessüm olabilsem
Mazlumun gönlündeki boþluða dolabilsem.
Ýki kuruþ paranýn bende deðeri yoktur
Kimsesiz bir garibin yürek ederi çoktur
Ýremin bahçesine bilirsen o bir ektir
Yetimin yüzündeki tebessüm olabilsem
Mazlumun gönlündeki boþluða dolabilsem.
Gözlerdeki hüzünü ancak sevgi yok eder
Hal hatýrýn dur da sor insanlýk nere gider
Yüreðini böl de ver kalmasýn hiç bir keder
Yetimin yüzündeki tebessüm olabilsem
Mazlumun gönlündeki boþluða dolabilsem.
Merhamet gömleðini giymek bize yakýþýr
Melekler nerde diye garibanla bakýþýr
Derelerden sular hep garib diye akýþýr
Yetimin yüzündeki tebessüm olabilsem
Mazlumun gönlündeki boþluða dolabilsem.
Sol yanýmda sýzým var yüreðim yanar durur
Gönül özüm bilmiyor öylece kanar durur
Giymiþ garib libasýn yüreði anar durur.
Yetimin yüzündeki tebessüm olabilsem
Mazlumun gönlündeki boþluða dolabilsem.
KARDELEN(Ayrýkotu)
30.04.2020
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
Dinar/Afyonkarahisar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.