ZORDU

Mademki dostluðun hoþ bir yalandý
Bendeki umutlar sende talandý
Bu buruk heceler senden kalandý
Çok kýrdýn hemþerim dönmek te zordu

Çiðnedi Keþan’dan gitti dediler
Balikesir’li o itti dediler
Sizinle dostluðu bitti dediler
El dedi dinledim duymakta zordu

Kapýna gelip te dönmek ölümdü
Ellerin evinde kalmak zulümdü
Hastane eczane diyen gülümdü
Ellere yük olmak kalmak ta zordu

Bir kontür yazsaydý böyle olmazdý
Biricik evlâdým belki solmazdý
Sana da bu isyan kesin kalmazdý
O günü anmak ta yazmak ta zordu

Haklýsýn uyardým senin çaðrýna
Durmazdým basardým seni baðrýma
Ýlaçtýn sen benim dertli aðrýma
Bir daha uymam söz demek te zordu

Takýlýrdým belki senin peþine
Karýþýp dururdum bütün iþine
Ýs olurdum senin pembe düþüne
Bir daha gelmek te gitmek te zordu

Mehmet Gürgön
Sosyal Medyada Paylaşın: