gece
sokulurken güneþin koynuna
inerken daðlarýn tepesinden
varlýðýnla yok eylediðim aklým
ve
öldüremediðim anýlarým
savrulurken rüzgarýn eteklerinde
söylemler diziyorum aþk üstüne
saatin yokluðunu geçtiði
her bahar geri dönen
kýrlangýçlarý düþlüyorum
kanatlarýnda ki umutlu gülüþleri
koparýrken hasretleri
baðrýmýzdan
gökyüzünü ters çeviriyorum seninle
yýldýzlar yol göstersin diye
hadi dön gel artýk
eskimiþ ne varsa
silelim birer birer
ki inelim d/ipsiz kuyulara
dolunay deniz olsun
ikimiz dalga
gök kuþaðý köprüsünde buluþalým
çocuklar gibi el ele tutuþarak
baðýralým yeryüzüne
ve bizim masalýmýz
mutlu bitsin ne olur
iki ak güvercin uçuralým
birisi yarýnlara
ve...
þehir küçüldükçe
b/iz büyüyelim sevgili
tamamlanmamýþ düþlerim/izle
dikilsin yeter
tenim/izin sökükleri
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.