Var sayalým baþýn yayla dayýz Sen yayla güzeli oluyorsun Rüzgar aþkýna kapýlmýþ Kanat vuruyor çamlar Çifte pýnarda çamrakta Sen þen þakrak neþeli Kýr çiçeði topluyorsun Bahar serilmiþ ayaklarýna Yeniden doðuyor ölü yanýn Tatlý bir tebessümle Hadi yürü diyorsun bana Bahar gelmez diyorsun Biz seninle seviþmeden Sonra el ele yürüyoruz Aylardan nisan Yaðmur döküyor bulutlar Bir çam altýna sýðýnýyoruz Islak öpüþlü dudaklarýmýz dan Kahkahalar saçýlýyor meydanlara Kalmýyor dargýnlýk aramýzda Alaca karanlýk da tahtaravali Gýldýrgaç salanýyoruz Gün yüzünü seninle açarken Çocuk oluyoruz Sabahýn köründe uyanýyoruz Kör ebe oynuyoruz Düþünki Zamanýn durduðu bir yerde Sýrt sýrta vermiþiz Yemiþ veren bir aðaç gibi Dimdik ayaktayýz Ýblis ölüm uykusuna dalmýþ Biz að pýnarda ateþ yakmýþ Türkümüzü söylüyoruz Sen kahve diyorsun Ben çay diyorum uzun uzun Baþlýyoruz sohbete Çocukluðundan çocukluðuma Sonra dönüyoruz bu günlere Tanrý af etmiþ bizi Hemen sokuluyorum sol yanýna Ve öylece uykuya dalýyorum
Salim Erben
Sosyal Medyada Paylaşın:
erbensalim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.