Olmasaydı

Karanlýða da güç yetmez doðmazsa güneþ
Rüzgar serinletirdi sýcakta, sonbahara eþ
Ýnanýn aslýnda insanlar kardeþ
Ya ümitler olmasaydý yarýna.

Güller de gelince vakti soluyor, bu hüzün
En amansýz geceler de bitecek bir gün
Daha açmamýþtý bahtlar, hele bir düþün
Ya gülecek yüz solsaydý aynada.

Yaðmurdan beklenen deðil mi bereket
Ýnsanlar neden birbirine eder eziyet
Oysa ne de çok verilmiþ sayýsýz nimet
Ya þükürler olmasaydý dillerde.

Kimi küfreder karanlýða yetme de gücü
Kimi buðzeder diliyle, alacaktýr öcü
Aynada güzel görmek ister her kul o yüzü
Ya olmasaydý vicdan yürekte.

Gemiyi batýran dalga açýk denizde
Ýnsaný þaþýrtan hile nefsin elinde
Karar vermek gerek, gidiþ ne yöne
Ya ahiret korkusu da olmasaydý.

Herþeye raðmen daðýlýr kara bulutlar
Özünde insanlar, elbet güzeli saklar
Saygý duyulmasý gereken, ah þu haklar
Ya olmasaydý yarýn hayat zeminde...

Olduðu gibi gidemez hayat,var bir dümeni
Ýnsan iyiye doðru geliþip evrilmeli
Ne denli olsa da müþkül, onu yenmeli
Ümitlerle güzel yarýn, sabýrsa deva
Gayrette var bir teselli, bunu bilmeli.

Oðuzhan KÜLTE

Sosyal Medyada Paylaşın: