insanlar korkuyor ölümden
umutsuz bir çocuk çýkýyor
küçük hayatlarýn büyümediði semtlerden
penceresiz odalarda yeþeren çiçekler gibi
bahçesiz ve sade görünümlü insanlar
iniyorlar yokuþ aþaðý
kurþun isabet etse
karanlýðým vurulur
gece gözlerinden süzülen ýþýk kadar aðýr
þehir sus gibi
bu gece kurþun isabet etse
yanlýzlýðým vurulur
bu akþam saatinde sen geçerken aklýmdan
umudumun tükenmesiyle yok oluþum baþlarken
her saat baþý sevgi çoðaltýrken
boynu bükük bir çocuðun
direniþini yolluyorum sana
kurþun isabet etse
o çocuk vurulur
sana bir þey olmaz
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.