GÖR, AĞLAMAK NEYMİŞ

Akþam,
Iþýklarý yandý sokaklarýn.
Týklým týklýmken duraklar
Þimdi bomboþ, banklarý,
Ýnceden bir yaðmur baþladý
Korkulu esrarlý akþamlarý.

Bir koca boþluktur içine düþen,
Nerede kapýyý çalan dostlarýn.
Gör bak neymiþ yaþamak böyle
Umutlar yer deðiþmiþ, artýk hüzünle.

Kalmadý þarkýlarýn da ahenkli o hali,
Donuk kaldý gülüþün , iþte dudaklarýnda
Her günün ardýnda tel tel aðarýr saçýn
Gelip otursun da gözlerine hüzünlü yaþýn.

Düþsün de hele umutlar acýyla yüreðine,
Hatýralar dolsun gözlerine yaþlarla,
Bir gün batýmlýk olsun çocuksu hayallerin
Bir hüzzam þarkýda aðlasýn o gözlerin.

Ýþte þimdi gör; aðlamak neymiþ, gülmek ne,
Ve meðerse neler saklarmýþ kahkahalarýn.
Bir þafak vaktinin mutlu uykusunu böylece
Ararmýþ gözlerin, ruhun , bedenin.

Aygün Deniz


Sosyal Medyada Paylaşın: