İyiler çoğalsın ki güzellikler bitmesin

Ýyiler çoðalsýn ki güzellikler bitmesin

Canlýlarýn rýzkýný Yaratýcý daðýtýr
Zenginler fakirlere veriyor zannetmesin
Ýnsanlar üzüntüyle baþlarýný aðrýtýr
Rýzkýn kefili Allah kimse telaþ etmesin

Ýþveren iþçisini sanki kendi doyurur
Utanmadan insanýn bir de yüzüne vurur
Baþarýyý kendinden bilerek yapar gurur
Hiçbir insan Ýlahlýk iddiasý gütmesin

Her kes bir baþkasýný kendi gibi biliyor
Tecessüs edip onda türlü hata buluyor
Haramzade dürüstü hýrsýzlýkla suçluyor
Kimse bu insanlarýn peþlerinden gitmesin

Unutmuþlar insanlar vefalý olmak neymiþ
Þakiye göre vefa abdalca düþünceymiþ
Abdalý hakir gören þeytana boyun eymiþ
Aklý olan ömrünü boþuna tüketmesin

Diliyle Allah deyip kalpte fesatlýk taþýr
Gönüller yapmak varken üzmeðe yara kaþýr
Hak dostlarýna küser tagutlarla barýþýr
Mutlu olmak isteyen Allah’ý terk etmesin

Kahpeliðe çalýþýr aklý fitnecilerin
Kapýsýndan ayrýlmaz þeytani cincilerin
Arasýnda taþ gibi dururlar incilerin
Saklanmaya çalýþýr insanlar fark etmesin

Ýnsanlýk erdeminin unutulmuþ anlamý
Dünya sevgisi olmuþ yüreklerin ünlemi
Ýnsan neyle üzülür bu günle mi, dünle mi?
Üzülmek istemeyen kimseyi incitmesin

Ne Allah korkularý ne de sevgileri yok
Ey þeytanýn dostlarý sizlerden dünyada çok!
Yalan ve iftiraya insanlarýn karný tok
Ýyiler çoðalsýn ki güzellikler bitmesin

22-11-2014
Þair, Burhan AKSU


Sosyal Medyada Paylaşın: