Bak hele bir akþam vakti denize denize Rüzgarlar eserken hafifçe hafifçe Dalgalar kayalara vururken zarifçe zarifçe Hatýrla Sevgili hatýran kaldý o ilk busecikle
Unutmak deðil uzaklaþmak dersin de Sevdama ölüm fermaný yazýp çizersin de Ölmeden öldürmüþ olursun Sen beni de Öldüðümü nereden bilirsin ki Sen yine de
Sensizlik... Bir yanardað lavlarý gibi... Bilsen de bilmesen de... Hayat devam etse de... Yürekler yangýnlar da.... Sensizlik iþte...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet İmran Sevinç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.