Ýnsan bir çiçeðe benzer, Sevilirse mutludur, Sevilmezse huzursuz...
Hayatý güzelleþtiren, Yaþamayý sevdiren, Hayatý özelleþtiren, Hiç þüphesiz insandýr...
Ýnsan oðlu daima aklýný kullanmalý, Kendisini her zaman,ömür boyu sevecek, Baþýna taç edecek,sevenini bulmalý, Birlikte yaþamaya öyle karar vermeli...
Sonradan piþman olmak, Ah çekerek aðlamak, Giden zamaný geri getirmez asla...
Mutluluk arayanlar, Kararsýz kalmamalý, Ýyice düþünmeli; Sonra karar vermeli, Kaybolan yýllar geri gelmiyor asla...
Ne yazýk ki mutluluk, Alýnmaz ve satýlmaz... Bazen en yakýnýnda, Bazende yýldýzlar kadar uzak! Baþtan yapýlan yanlýþ, Düzeltilmezse þayet; Ömür boyu aðlatýr...
01:09 29.04.2020
Fatma Gül Bu þiiri,içimden geldiði þekilde yazdým.Okuyanlara sevgi ve saygýlarýmla.
Sosyal Medyada Paylaşın:
fatmagül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.