Özlemimizdir bizim hasretimiz Maziye gidip gidip gelen Burukluktur içimizdeki Sýlada vuslatý hep celp eden,
Kara bahtýn belki de bir þerri Bizi bizden alýp alýp giden Hüzünlerimiz acýya meze Yiye yiye doymayý hiç bilmeyen, Zaman ömre bir darbe gibi Hayata vurup vurup biten Yaþanmamýþlýklar bir ukde Sözüm ona mutluluk cebren,
Hep geride kalýr aklýmýz hep geride Önümüze de bakýp bakýp susan Aslýnda haykýrmamýz gerekir Dil ise hala bilmez nedir isyan,
Sanki hiç yetmezmiþ gibi onca hicran Kan kusup kusup sýraya giren Güzel gönlüm yine de umut taþýr Çalmadýkça gurbette þu son siren...
* Berlin, 28.04.2020 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.