Savururdu göklere, Önceleri çok korktum Alýþmýþým zamanla, Yükseklerde uçmaya Bazen hiç gelmedi, Durmadan onu sordum Býrakmak istemedim, Sarýldým bulduðumda.
Bir zaman böyle geçti, Mutluluk su gibiydi Umuduma güvendim, Kollarýnda serpildim Büyüdükçe anladým, Dertlerim dað gibiydi Epey hava almýþtým, Bu bana yeter dedim.
Çok kayýplar yaþadýk, Bazen teselli verdik Mecburen yol almýþým, Epey hava almýþtým Uzun zaman geçirdik, Zirveleri seyrettik Bir baktým ki kendimle, Bir baþýma kalmýþým.
Kaybolduk bir meçhulde, Aradým umudumu Geç olsada anladým O beni terketmiþti Yazlar, kýþlar, geçtikce, Þaþýrmýþtým yolumu Boþa dönüp durdum, Bir daha gelmemiþti
On okudum bir yazdým, Biliyorum sandým Ýncil sev, Tevrat yasak, Kuran oku diyordu Bu bana yeter dedim, Yetmediðini anladým Dolu dolu yaþadýklarým, Sonunda okul oldu
Anladýmki sonunda, Bir kalbimiz varmýþ Gerçeklerin özü, sözü, Her þey oradaymýþ...
Mustafa Yaman 26 nisan 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.