’hiç benim olmadý onun tanrýsý, üstümdeydi gölgesi...’
tapýnmalarým nafile bir ibadet býraktým artýk sevmeyi artýk bana mektup yazma harfli harfsýz okumuyorum benim okuduðum çaresizlikti senin gözlerinde
suya akýttýðým sevda geceye çizdiðim resim bir aþký kaç gün sýrtýnda taþýr kelebek kanat yorgunu zamanýn tende çýkmayan koku damakta kalan tat bir bilinmez biat sevda kýldý
acýmý almaz bir mucizeyi aþk ben hep yazdým hiç okumadýn oysa alfebeler çerezindi cahilliðimi baðýþla benim gölgem seni var eden farkýna varýnca þiir oldu evren