Bir fermuarýn çýkardýðý canhýraþ feryad Bir kumaþ parçasý mavi bir tül müydü? Sadece vücudunu terk edip giden. Gecenin karanlýðýydý, Sevda Çiçeðimle ben. Bir sessizlik ki galubeladan bu yana süren.
Ne bir gürültü ne de bir konuþma. Dudaklardan boþluða dökülen. Hasretlikti bunun adý geceler boyu, Uykularýmý yok eden. Bu gece, Uykusuz geçecek belki de son gecem.
Perdenin aralýðýndan süzülen ayýn, Duvara akseden solgun ýþýðýnda, Nurani bir varlýk gibi parýldayan Korkularýndan arýnmýþ çýrýlçýplak sen. Avuclarýnda haram meyve. Adem babayý, Cennetten eden. Karþýnda þaþkýn bir ADEM.
Ne dün ne yarýn, ne geçmiþ ne de gelecek. Her þey seninle baþladý. Her þey seninle bitecek. Sabah bulacaklarý birbirine sarýlmýþ, Ýki çýplak bedenle, iç içe geçmiþ, BÝR ÇÝFT (Aþka Doymuþ) YÜREK.
____________________________ Onlarý ölüm dahi ayýramadý
Tuðrul Ahmet PEKEL 17-08-2006-PERÞEMBE
Sosyal Medyada Paylaşın:
tugrulahmetpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.