SAHİLDE...
Akþam çökerken yine sahildeyim
Birbaþýma, umutsuz, öylesine
Anlamsýz bakýyorum ufka
Küme küme bulutlar üzerime geliyor
Saðnak saðnak iniyor yaðmur
Gözlerimden aþaðý bardaktan boþanýrcasýna
Yolunu gözlerim çaðlayan gözyaþýmla
Uzakta görünse de mavi bir gemi
Dur durak bilmeden vedasýz yol alýyor
Yalýn ayak koþuyorum
Son nefesime kadar baðýrsam da
Duymuyorsun, göremiyorsun beni
Umarsýz çekip gidiyorsun çaresizliðimi piç ederek...
Daha kaç mevsim bekleyeceðim burada
Kaç gün batýmlarýnda aðlayacaðým
Çok yalnýzým, bir hiç oldum
Sýðýnacak yek bir limaným kalmadý
Bitmeyen rüyalý gecelerde
Sendin beni gamzelerinde uyutan
Aþka susayan þarkýlarda kadehindim
Bendim dudaklarýna þiirler yazan narin nazlýn
Þimdi bende düþ olup gittin...
Ben hatýrlarým da, sen hatýrlar mýsýn bilmem
El ele tutuþup gizli bir limana sýðýnmýþtýk
Ateþ topuydu gözlerimiz
Ellerin dokunduðunda tenime
Denizler kabarmýþ, medcezirdi ahvalimiz
Sýcacýk bir öpüþle titremiþti yüreðimiz
Ah! O anýlar hiç silinmiyor
Karþýmda duran mavi deniz bile suskun
Ýçimi ýsýtmýyor güneþ ve mevsimler
Týkabasa ayazým, üþüyorum yollarýnda
Nefessizim buz kesiði kutuplarýnda
Hayat bitik, her günüm harap
Bir kerecik ses ver, hoþ sedanla öleyim sahilde...
Zafer Direniþ
...
Lahey - Hollanda
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.