Düşüşte Düşlerim
Düþlerim düþüþte bu aralar,
Gülüþlerim tutsak,
Dertlerin deryasýnda yüzerken dertlerim,
Bir karayel esiminde karaya oturdu birden gemim,
Umutlarým umutsuzluða düþtü,
Kim bilir bu kaçýncý düþüþtü.
Düþüþte Düþlerim,
Kanýyor dizlerim her düþtüðümde,
Kaldýranýmda yok yerden öylece kalýyorum,
Her seferinde yine yanýlýyorum,
Belki tutan olur diye elimden ama olmuyor,
Anlatmak istiyorum kimse anlamýyor dilimden,
Sonra bir tekme daha geliyor kalkarken yerimden,.
Kim bilir bu kaçýncý vurluþum sýrtmdan.
Düþüþte Düþlerim,
Sanki susuz bir yaz düþlüyorum,
Kavurasý yaz sýcaðýnda,
Serinleten bir öpüþünü arýyorum,
Sonra düþünüyorum,
Aranan nasýl arandýðýný bilse,
Arandýðýndan utanýr mý diye,
Kim bilir bu kaçýncý arayýþým.
Düþlerim düþüþte,
Sahipsiz kaldý ellerim, tutan yok,
Gözlerim gözlerini göremiyor,
Sensiz geçen günlerin de tadý yok bu aralar,
Mevsimler bile bir baþka geçiyor,
Yazýn kar yaðýyor mesela,
Baharda çiçek açmýyor,
Sonbahar zaten sisli kýþý saymýyorum,
Kim bilir bu kaçýncý yalnýzlýktý sensiz.
Düþlerim düþüþte, gülüþlerim tutsak bu aralar,
Dertlerin deryasýnda yüzüyor dertlerim,
Bir kara yel esiminde karaya vurdu gemim,
Sensiz geçen kaçýncý yalnýzlýk saymadým,
Kanadý dizlerim her düþtüðümde,
Kaldýraným olmadý,
Kim bilir bu kaçýncý ölüþüm senden uzakta sessiz...
Çanakkaleli ERHAN
26 Nisan 2020
Zilok Üs Bölgesi / Hakurk / Kuzey Irak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.